Aktualności

Bajkowe Spotkania

Szanowni Rodzice,
Mamy ogromną przyjemność rozpocząć w szkole realizację autorskiego programu edukacyjno-profilaktycznego „Nasze bajkowe spotkania”. Tworzyliśmy go kilka lat spotykając się z dziećmi i wsłuchując się w ich potrzeby. Każdy z realizowanych scenariuszy opiera się na tekście bajki, a cały przebieg ma charakter warsztatowy z wykorzystaniem między innymi zabaw ruchowych i technik plastycznych. Ważnym elementem jest dla nas również refleksja dzieci, ich własna interpretacja omawianego tematu. Głównym celem zajęć jest kształtowanie kompetencji emocjonalno-społecznych dzieci. Chcemy wzmacniać ich poczucie wartości oraz wiarę we własne możliwości. Wspólnie z nimi zastanawiamy się na przykład: jak zdobywać przyjaciół, jak sobie pomagać i prosić o pomoc, jak radzić sobie z trudnościami. Dzieci mogą nabyć nowe umiejętności w zakresie rozumienia uczuć, komunikacji i empatii, rozwiązywania konfliktów oraz asertywności i radzenia sobie z niepowodzeniami. Warto dodać, że realizowane tematy są zgodne z podstawą programową (wspieramy rozwój emocjonalny, społeczny, poznawczy). W trakcie realizacji programu możliwa jest modyfikacja tematów w zależności od potrzeb dzieci. Otwarci jesteśmy również na Państwa uwagi i sugestie dotyczące tematyki naszych bajkowych spotkań.
Zajęcia nie mają charakteru terapeutycznego. Prowadzone są bezpłatnie przez pracowników (pedagogów) z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 2 w Krakowie. Zaplanowaliśmy spotkania na cały rok szkolny: we wtorki co dwa tygodnie jedna godzina lekcyjna dla każdej klasy I-III. Informacje dotyczące przebiegu zajęć oraz prace plastyczne dzieci będą prezentowane na terenie szkoły.

Zapraszamy wszystkie dzieci!

Roksana Kociołek-Kaszyńska i Anna Ciećkiewicz

Rok szkolny 2021/2022

Ostatni, trzeci rok „Naszych bajkowych spotkań” z klasami trzecimi był pełen ważnych i potrzebnych rozmów. Wszyscy uczniowie wykazywali się ciekawymi refleksjami oraz dzielili się swoimi osobistymi doświadczeniami. Każda z klas realizowała inny program, gdyż na tym etapie spotkań decydowałam wraz z wychowawczyniami o konkretnych tematach dostosowanych do potrzeb grupy. Nowością była nieco inna praca w klasie 3a, gdzie podczas kilku spotkań czytaliśmy jedną książkę – „O Fretce, która dała się porwać wiatrowi” Marty Guśniowskiej. Co z kolei zaowocowało napisaniem przez uczniów dalszych przygód Fretki i wydanie ich w formie książki, którą otrzymał każdy uczeń oraz sama autorka. Podczas ostatniego spotkania przeczytałam opowiadanie o własnym zdaniu Marka Michalaka „Pani z tramwaju” z książki „Opowieści o tym, co w życiu ważne”. Była oczywiście rozmowa oraz krótkie podsumowanie 3 lat, w wielu wypowiedziach powtarzało się zdanie, że zajęcia były „o emocjach i o życiu”, a zajęcia dzieci kończą „z odwagą i z uśmiechem”. Wszystkie klasy wykonały na zakończenie pamiątkowe selfie.

Dziękuję wszystkim uczestnikom za te niezwykłe spotkania! Bardzo wiele się od Was nauczyłam! Mam nadzieję, że zapamiętacie swoich ulubionych bohaterów i sięgniecie do nich wspomnieniami w trudnych chwilach lub nowych, nieznanych Wam jeszcze sytuacjach.
Dziękuję wychowawczyniom, które towarzyszyły mi przez te trzy lata współprowadząc zajęcia i wzbogacając je o nowe pomysły.
Dziękuję rodzicom za miłe słowa, które docierały do mnie przez cały czas prowadzenia zajęć i były dla mnie ważną informacją zwrotną.

Poniżej chciałam zaprezentować kilka wypowiedzi samych uczestników po 3 latach spotkań:

„Pani bajki bardziej coś uczyły, niż te na dobranoc, bo nie wszystkie bajki przekazują to czego pani chce nas nauczyć. Na przerwie po zajęciach zawsze sobie myślałam czego się dowiedziałam i jak mogę to wykorzystać dla siebie”.
„Zajęcia były miłe, każdy mówił to co myśli i nikt się nie wstydził tego mówić”.
„Pomagają nam postrzegać świat pozytywnie. Było dużo emocji i śmiechu”.
"To była taka nauka przez bajkę o różnych problemach”.
„Bajki i ich motywy były fantastyczne i wyjęte z życia”.
„Pobudzają naszą wyobraźnię i pomagają zrozumieć innych”.
„Uczymy się wyrażać emocje i pomagać tym, którzy sobie z nimi nie radzą”.
„Zajęcia bardzo mi pomogły, ponieważ miałam małe problemy”.
„Czasem czułam, że ja jestem bohaterem”.
„Dzięki tym zajęciom łatwiej zrozumieć niektóre ważne rzeczy”.
„Najbardziej podobały mi się opowieści w których historie przekładały się na naszą klasę”.
„Na tych zajęciach można być otwartym i mieć swoje zdanie”.

Jak wykorzystałaś/eś nasze bajkowe spotkania?:

„Zaczęłam cieszyć się z mniejszych rzeczy”.
„Po zajęciach wiemy jak rozwiązywać różne sytuacje”.
„Umiem odmówić innym, jestem bardziej asertywny”.
„Nauczyłam się być spokojna”.
„Już nie byłam taka przytłoczona”.
„Nauczyłem się by być pewnym siebie, przełamywać swoje lęki”.
„Zajęcia pozwoliły mi się zmienić, byłem miły dla innych”.
„Pomogły zrozumieć emocje, gdy jest mi smutno od razu mówię o tym mamie”.
„Poznałem dużo nowych rzeczy”.
„Nauczyłam się słuchać uważnie” .
„Zmieniły mi życie, bo zaczęłam się uczyć na swoich błędach”.
„Zrozumiałam własne emocje i teraz umiem radzić sobie z emocjami z którymi wcześniej gorzej sobie radziłam”.

Opinia wychowawczyni:
„Przedstawianie trudnych tematów za pomocą bajek pozwala dzieciom utożsamiać się z bohaterem, rozwijają empatyczne myślenie. Lepiej rozumieją emocje, lepiej funkcjonują w grupie, bo lepiej się dogadują. Książki poruszają aktualne dla grupy tematy wychodząc naprzeciw jej potrzebom”.

Rok szkolny 2020/2021

Przedświąteczne „Nasze bajkowe spotkania” on-line

Tym razem uczestnicy zajęć podjęli się językowej zabawy oraz wykonania własnej ilustracji do wierszyka.

logopedyczne prztyczki

„Nasze bajkowe spotkania” prowadzone we współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną nr 2 w Krakowie są kontynuowane w tym roku szkolnym w formie zdalnej. Mimo, że zmieniła się forma, nie zmieniło się zaangażowanie dzieci – nadal chętnie uczestniczą w bajkowych dyskusjach i wykonują plastyczne wyzwania. Podczas grudniowych łączeń zasiedliśmy przed ekranami w świątecznych przebraniach, by zastanowić się nad tym, co tak naprawdę tworzy świąteczną atmosferę, jaki my sami mamy na nią wpływ i gdzie w rzeczywistości „świeci gwiazda”. Pomogło nam w tym krótkie opowiadanie „Gwiazda” Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel (z książki „Bzyk Brzęk” Wydawnictwa Bajka). Na koniec złożyliśmy sobie nawzajem życzenia i przesłaliśmy świąteczne wirtualne uściski.

1b 2a 2b

3a 3b

Rok szkolny 2019/2020

Kontynuacja zajęć on-line na stronie PPP2 pod linkiem http://poradnia2krakow.pl/akt_38/

„Nasze bajkowe spotkania” trwają. Czas na podsumowanie semestru!

Przed wszystkim chcemy podziękować wszystkim dzieciom za aktywny udział i zaangażowanie podczas warsztatów oraz za dzielenie się pomysłami i refleksjami. Oto krótkie podsumowanie tego, o czym rozmawialiśmy przez ostatnie kilka miesięcy.

O zasadach – dlaczego są ważne i dlaczego należy ich przestrzegać. Dzięki głównej bohaterce bajki poznaliśmy uniwersalne, warte zapamiętania reguły:

MÓW ZAMIAST KRZYCZEĆ,

PROŚ ZAMIAST ŻĄDAĆ,

UWAŻNIE SŁUCHAJ INNYCH.

O zachowaniu wobec innych – podczas warsztatów powstały klasowe plakaty „Za co lubimy innych”. Poniżej prezentujemy prace wszystkich sześciu klas i zachęcamy do ich analizy – co było wspólne, a co wyjątkowe dla każdego zespołu. Najważniejsze w nich jest to, że lista „działa” w dwie strony: to, za co my lubimy innych, jest tak samo ważne jak nasze zachowanie wobec nich.

O emocjach (dwa spotkania) – uczyliśmy się je nazywać i rozpoznawać, a także zastanawialiśmy się, dlaczego jest ich tak dużo, dlaczego dzielą się na przyjemne i mniej miłe, a przede wszystkim - czemu ciągle się zmieniają i w ciągu jednego dnia odczuwamy ich tak wiele. Nie zabrakło też zabawy z dobrym humorem w roli głównej.

O złości (dwa spotkania) – rozmawialiśmy o tym, kiedy złość jest potrzebna (chroni nas), a kiedy musimy ją opanować, by nie krzywdzić siebie ani innych, ani nie niszczyć przedmiotów. Uczniowie wykazali się niezwykłą pomysłowością podczas tworzenia plakatów z „Naszymi sposobami na złość” i na pewno każdy znajdzie na nich wskazówkę dla siebie. W końcu, jak czytaliśmy w bajce, „przecież wszystkiego można się nauczyć”.

O Międzynarodowym Dniu Osób Niepełnosprawnych – szczegóły spotkania oraz galeria zdjęć znajdują się pod linkiem http://www.sp15.krakow.pl/index.php/pl/414-razem-tworzymy-przyszlosc

O talentach – bohaterami ostatniego w semestrze spotkania były tak naprawdę same dzieci, bowiem rozmawialiśmy o ich talentach, o tym, co lubią robić i dlaczego „trening czyni mistrza”. W czasie spotkania powstały plakaty klasowych talentów.

Zapraszamy na kolejne spotkania w ramach naszej bajkowej przygody!

Roksana Kociołek-Kaszyńska, Anna Ciećkiewicz

06 październik 2019

„Czym chata bogata, tym gościom rada”

     I nadeszła upragniona sobota. Dzień obfity w różnorodność działań i domowe obowiązki… Zapowiadało się jak zwykle. Wszystko wyglądałoby podobnie jak co tydzień, gdyby nie to wyjątkowe wydarzenie. To właśnie 9 marca otwarły się na oścież bramy Szkoły Podstawowej numer 15. Co się odbywało? Dzień Otwarty dla uczniów, którzy w roku szkolnym 2019/2020 rozpoczną naukę w naszej szkole.
       Cała przygoda rozpoczęła się od powitania przybyłych gości przez pana Dyrektora. Uzdolnione dziewczęta z klasy 4 A zaprezentowały swoje zdolności gimnastyczne. Dodatkową atrakcją okazał się pokaz taekwondo, w którym uczestniczyli nasi sportowcy. Kolejnym punktem programu było przeniesienie się przybyłych gości do świata Jana Brzechwy, gdzie mali artyści z klasy 2 A podzielili się z widzami swoimi zdolnościami teatralno-muzyczno-tanecznymi. Na liście obecności wśród „szczypiorku, który leżał od wtorku”, klepanej po brzuszku przez groch rzepy, chrzanu, który „płakał na salaterce, aż się wszystkim krajało serce” znalazł się równie dostojny buraczek odrzucający zaloty cebuli, seler wzdychający: „a to feler” i „ogórek mający zielony garniturek”.
   Przedstawiciele uczniów z poszczególnych klas zamienili się w przewodników oprowadzających przybyłych gości. Każdy otrzymał na przywitanie i pożegnanie barwne foldery oraz drobne niespodzianki. Przeprowadzono wiele zajęć dla dzieci, m.in. zajęcia biblioteczne, plastyczno-manualne, muzyczno-ruchowe, językowe oraz warsztaty z kaligrafii, interaktywne; pokazy biologiczno-chemiczne. Rodzice korzystali z konsultacji grona pedagogicznego. Na to wydarzenie specjalnie dla małych dzieci (pomimo napiętego grafiku) przybyła do Krakowa prosto z krainy bajek nasza zaprzyjaźniona bohaterka – Pippi Langstrumpf. Był to dzień niezwykły, pełen atrakcji i wesołej zabawy. Ale na tym nie poprzestaliśmy.
   Kolejne dni otwarte odbyły się 26 i 28 marca. W ramach rozwijania współpracy ze środowiskiem lokalnym w wydarzeniach tych uczestniczyły następujące przedszkola: Niepubliczne Przedszkole Wesoły Zakątek, Samorządowe Przedszkole nr 130, Samorządowe Przedszkole nr 138. Przedszkolaki wraz z opiekunami tłumnie przybyły do naszej placówki. I wcale nie trzeba było wyjeżdżać na drugi koniec miasta, by odkryć coś niezwykłego. Wystarczyło pojawić się w naszej szkole – SP 15.

Joanna Legutko

02 kwiecień 2019

Krakowski Tydzień Zawodowców i Otwarte Soboty w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe

Wszystkich Gimnazjalistów zainteresowanych nauką w technikach lub szkołach branżowych I stopnia oraz ich Rodziców gorąco zachęcamy do udziału w wydarzeniach zaplanowanych w ramach Krakowskiego Tygodnia Zawodowców (od 11 do 15 marca) i tzw. Otwartych Sobót (16 marca i 27 kwietnia).
Na bardzo bogaty program złożą się m.in.: zajęcia otwarte w szkolnych pracowniach i warsztatach, prezentacje zawodów i pokazy umiejętności uczniów, degustacje, zwiedzanie szkół, rozmowy z pedagogami i doradcami zawodowymi, gry, quizy i konkursy.
O tym, co, gdzie i kiedy się odbędzie, informujemy w zakładce Doradztwo zawodowe, w dziale Festiwale, targi, promocje i dni otwarte szkół.

Marta Jenner (doradca zawodowy)

10 marzec 2019

Niezwykła przyjaźń w sercu Afryki

We wtorek 12 lutego uczniowie klasy czwartej udali się do kina Mikro na seans filmowy pt. „Mia i biały lew”. Wzruszająca i pięknie nakręcona opowieść ukazuje niezwykłą przyjaźń dziewczynki i rzadko spotykanego w przyrodzie białego lwa.
Mia po przeprowadzce z Londynu na południe Afryki czuje się zagubiona i sfrustrowana. Nie potrafi poradzić sobie z tęsknotą za dawnym życiem i przyjaciółmi. Sytuacja ulega zmianie, gdy w jej życiu pojawia się biały lew urodzony na farmie prowadzonej przez ojca dziewczynki. Lew o imieniu Charlie szybko podbija serca wszystkich domowników, a między nim i Mią rodzi się niezwykła więź, która wprawia w zdumienie pracowników farmy. Gdy Charlie dorasta i staje się potężnym lwem, ojciec dziewczynki postanawia sprzedać zwierzę jako rozrywkę do polowań bogatych myśliwych. Mia, próbując uratować Charliego, decyduje się na ucieczkę i wyrusza z przyjacielem na poszukiwanie nowego domu – rezerwatu przyrody, w którym lew będzie bezpieczny. Ich wspólna droga staje się niezwykłą przygodą, w której losy człowieka i zwierzęcia łączą się dla wspólnego celu.
Niewątpliwie poza wzruszającą historią i pięknymi widokami film dostarcza także wielu momentów do refleksji nad sposobem traktowania zwierząt przez człowieka. Wskazuje na bardzo ważny temat ochrony zwierząt, a szczególnie zagrożonych gatunków, które wymagają pomocy ludzi. Uświadamia nam, że niezależnie od sytuacji powinniśmy reagować na krzywdzenie i ból zwierząt, a ochrona ich siedlisk oraz życia na wolności powinny stanowić ważny element naszych działań. Warto zachęcać dzieci i młodzież do aktywnych postaw wobec ochrony środowiska, poszanowania przyrody i dorobku kulturowego społeczności, ponieważ nawet najmniejsze dobre uczynki wobec bezbronnych istot przyczyniają się do wielkich zmian w przyszłości.

Anita Kulewicz

21 luty 2019

Historia pewnego spotkania

Zgodnie z zapowiedzią ciąg dalszy (działań teatralnych) nastąpił. Tym razem w innej odsłonie, we współpracy ze środowiskiem lokalnym. W środę 9 stycznia, w ramach obchodzenia szkolnego Dnia Wolontariatu, grupa dzieci ze świetlicy oraz młodzieży z gimnazjum pod opieką pań: Joanny Legutko, Emilii Bubis-Biedy oraz Anety Bicz ponownie przedstawiła jasełka bożonarodzeniowe w Klubie Seniora Filii Miejskiego Dziennego DPS nr 2 w Krakowie.

Ubrane w barwne kostiumy, żywiołowe aniołki, profesjonalne spikerki, Maryja, Józef, urocza dziewczynka, miły dworzanin, odważni pastuszkowie, górale „spod samiuśkich Tater”, niesforny Herod, diabełek żądny zamętu, majętna Herodowa, chłop, urocza baba oraz goście współcześni przenieśli seniorów w jasełkowy świat, świat Bożego Narodzenia. Co wzięliśmy ze sobą? Dużo kilogramów dobrego humoru, niedający się zmierzyć ani zważyć zapas energii, serca otwarte na drugiego człowieka i ogromne pokłady radości. Nie zabrakło również wspólnego kolędowania. Był to wyjątkowy czas… Czas wręcz magiczny… Czas łączenia pokoleń – dzieci, młodzieży i seniorów… Czas tworzenia relacji opartych na przyjaźni i empatii… Czas wymiany doświadczeń… Nie zabrakło także wspólnego poczęstunku, a wisienką na torcie okazały się wspaniałe prezenty własnoręcznie wykonane przez artystów – seniorów, które zostały wręczone naszym małym i dużym aktorom.

Połączenie ogromnego potencjału dzieci i młodzieży z niesamowitym poczuciem humoru seniorów przyczyniło się do powstania wspaniałego międzypokoleniowego drzewa, które będzie owocować w naszej szkole.

Joanna Legutko

13 styczeń 2019

NA PRZESTRZENI DZIEJÓW – OD EPOKI KAMIENIA ŁUPANEGO DO EPOKI PLASTIKU

     Z górą 150 lat temu Henryk Schliemann, archeolog-amator, wyśnił swój sen o Homerowskiej Troi i dokonał jej odkrycia, przyczyniając się do poszerzenia ogólnoeuropejskiego poziomu wiedzy historycznej. Gimnazjaliści z III b w niczym mu nie ustępują, dlatego 3 października wyruszyli w podróż na Podkarpacie, gdzie w 2011 roku w Trzcinicy otwarto Skansen Archeologiczny Karpacka Troja.
    Miejsce jest niezwykłe. Nad doliną rzeki Ropy znajduje się naturalne wzniesienie, na którym już 2100 lat p.n.e. na przełomie epok kamienia i brązu powstała osada obronna zbudowana przez lud kultury pleszowskiej, do której w XVII w. p.n.e. dołączyła kultura Otomani – Fuzesabony z Kotliny Panońskiej, oddalonej o około pół tysiąca kilometrów od dzisiejszej Trzcinicy. Po około trzystu latach bytności na terenie dzisiejszej Polski przybyszów z południa osada z nieznanych przyczyn przestała istnieć, a miejsce to, jakby owiane złą sławą, dopiero dwa tysiące (!) lat później, w VIII wieku naszej ery, ponownie zostało zasiedlone, tym razem przez Słowian, którzy wznieśli na tym terenie trzyhektarowe grodzisko warowne.
    Rekonstrukcje palowych fortyfikacji i gliniano-drewnianych domostw mogliśmy zobaczyć na własne oczy, chodząc po wzgórzu. W ten sposób dotarliśmy do wieży widokowej, której wysokość całkowita – 44 m – a szczególnie liczba schodów do pokonania wzbudziły respekt, ale …. nikogo nie zniechęciły do wspinaczki. Panorama Beskidu Niskiego, jaka dzięki naszej wytrwałości i doskonałej widoczności roztoczyła się przed nami, była warta wysiłku.
    Po powrocie do głównego budynku Troi mieliśmy możliwość przyjrzenia się z bliska rekonstrukcji życia, jakie niegdyś tu tętniło. W gablotach prezentowały się wydobyte z trzcinickiej ziemi skarby: fragmenty ceramiki, wyrobów kamiennych, kościanych, brązowych i żelaznych, a także najcenniejsze znalezisko – srebrne, bogato zdobione okucie pochwy miecza, srebrne płacidła i monety oraz drobna biżuteria ze srebra i złota. Obejrzenie półgodzinnego filmu o odwiedzonym miejscu pozwoliło ugruntować świeżo zdobytą wiedzę.
    Końcowym akordem pobytu w Trzcinicy były warsztaty ceramiczne, podczas których Pani Plastyk dała każdemu z Uczniów kulę gliny wielkości pomarańczy i demonstrowała, jak można z tego materiału wyczarować naczynie albo figurkę zwierzątka. Zabawa gliną ujawniła u niektórych z nas prawdziwe talenty manualne zarówno w garncarstwie, jak i rzeźbie. Nasze prace zostaną na miejscu wysuszone, wypalone w piecu, a następnie wysłane na adres Szkoły.
Wyjeżdżając na Podkarpacie, martwiliśmy się o to, czy nie będzie padać. Mieliśmy jednak szczęście. Gdy tylko zamknęły się za nami drzwi busa, lunęło, a ponieważ z drugiej strony nieba świeciło ostre słońce, mogliśmy przy okazji uchwycić piękną tęczę.
     W drodze powrotnej jedliśmy obiad w pobliskim Jaśle. Jest to miasto o blisko 700-letniej tradycji, przed wojną nazywane Małym Wiedniem. W grudniu ’44 w wyniku działań hitlerowców w 97% obrócone zostało w perzynę. Dziś miasto jest odbudowane i coraz piękniejsze, z licznymi jak na tak niewielki obszar zabytkami istniejącymi obok nowoczesnej infrastruktury, słynące z produkcji win.
Wycieczka przybliżająca przeszłość przyniosła wiele radości Uczestnikom, dowodząc kolejny raz wartości nawet najmniejszych podróży. Miejmy nadzieję, że nie będzie ostatnią w tym składzie, a nawet więcej – że na kolejną pojedziemy w komplecie.

Tekst Bogumiła Glanowska, zdjęcia Emilia Bubis-Bieda

Galeria zdjęć z wyjazdu

05 październik 2018

Dom to nie tylko sciany i dach

narodowe

STEFAN ŻEROMSKI: „PRZEDWIOŚNIE”, fragment części Rodowód
     Seweryn Baryka całą duszę wkładał w synka, w zdrowego i zażywnego Czarusia. Chłopiec ten miał od najwcześniejszych lat najdroższe nauczycielki francuskiego, angielskiego, niemieckiego i polskiego języka, najlepszych, drogo płatnych korepetytorów, gdy poszedł do gimnazjum. Uczył się wcale nieźle, a raczej uczyłby się był znakomicie, gdyby rozkochani w nim rodzice nie przeszkadzali swymi trwogami i pieszczotami, czy aby się nie przepracowuje i nie wysila zanadto. W zacisznym gabinecie (…) chłopiec pierwszoklasista, leżąc na piersiach ojca, z głową przy jego głowie, i ojciec, kołyszący się na bujającym fotelu, wcałowywali sobie z ust w usta tabliczkę mnożenia, bajkę francuską, którą srogi nauczyciel francuskiego zadał na jutro, albo powtarzali do upadłego jakiś mały wierszyczek polski, żeby zaś nie zapomnieć dobrego wymawiania tej trudnej mowy. Szkoła robiła swoje. Czaruś stokroć lepiej mówił po rosyjsku niż po polsku. Nie pomagało przestrzeganie w domu mowy polskiej ani to, że służące były Polki. (…) Życie samo, przepojone duchem rosyjskim, robiło swoje. Tak to dni Czarusia upływały w ramionach ojca i matki, na ich kolanach, pod ich rozkochanymi oczyma.
     Powyższy fragment powieści wybitnego polskiego pisarza poznali dziś na zajęciach języka polskiego nasi świeżo upieczeni czwartoklasiści. Powodem sięgnięcia po „Przedwiośnie” kojarzone na ogół ze szkołą średnią było wybranie go do narodowego czytania, które odbyło się w minioną sobotę w całej Polsce. Czytając utwór na lekcji, włączyliśmy się w łańcuch patriotyczny w szczególnym roku stulecia odzyskania niepodległości.
    Siedemnaścioro Wspaniałych na kolejnej już lekcji z cyklu „Mój dom, moi najbliżsi” tym razem miało okazję zajrzeć za próg domu polskich emigrantów, którzy mimo rozłąki z krajem nie utracili polskiego ducha, a swojemu jedynakowi starali się stworzyć bezpieczne miejsce na Ziemi.
    Wielkie dzieła mają to do siebie, że są skonstruowane tak, by adresatami choćby tylko niewielkich fragmentów mogli być ludzie w różnym wieku.
Na pogłębioną analizę całości tekstu Stefana Żeromskiego dzisiejsi dziesięciolatkowie będą mieli jeszcze czas, jednak im wcześniej zaczną przygodę z klasyką polską i światową, a zarazem będą włączani we współczesne życie kulturalne, tym wspanialsze owoce kiedyś wydadzą.

Bogumiła Glanowska

10 wrzesień 2018